Gençliğimde sabah akşam futbol oynardım. Hemen evimizin ötesinde iki kale arası bir çimen sahası vardı. Işıklanma yoktu lakin topu göremez olsak bile gece vakitlerinde futbol oynadığımızı hatırlıyorum.
Futbolu sevsemde aşırı sinirliydim, rakiplerime ölümüne dalıyordum, mağlubiyetleri hazmedemiyordum. Annemler hep tedirgindi bundan dolayı. Babam zaman zaman saha kenarından beni izler, öfkeme yenik düşerkene beni ikaz ederdi.
‚Rakiplerine koz verme, işine bak, konsantrasyonunu bozma‘ diye akıl vermeye çalışırdı. Tabii aşırı sinirime coğu zaman yenik düşüp, hem mağlup oluyordum hem takım arkadaşlarımın eleştirilerine maaruz kalıyordum.
Yıllar geçti elbette, yeşil sahadaki o sinirli çocuk kalmadı. Bu hatıramı neden anlatıyorum diye soruyorsanız, cevabı belli.
Bugünlerde siyasi tartışmalar herzaman’dan daha kızgın elbette. Ama yinede sakin kalmakda, öfkemize hakim olmakda fayda var. Öfkeli bir şekilde yorum atmak veya konuşmak daima sakıncalı. Yani destek çıkmak istiyenler o sinirli hallerinde hatta zarara neden olabiliyorlar.
Ondan dolayı rica ediyorum ki tartışma esnasında sokak kavgasına dalarcasına dalmayın.
